- ادب پذیر
آنکه می تواند ادب یاد بگیرد
معنی ادب پذیر - جستجوی لغت در جدول جو
- ادب پذیر
پذیرای ادب: این کودک ادب پذیر نیست
- ادب پذیر
پذیرای ادب: (این کودک ادب پذیر نیست)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
عادت پذیرنده، خوی پذیرنده، آنکه رفتار دیگران بر او تاثیر می گذارد، برای مثال کجا چون طبع مردم خوی گیر است / ز هرکس آدمی عادت پذیر است (عطار۱ - ۲۰۸)
آنکه ادیبان و اهل ادب را دوست دارد و آنان را تشویق و ترغیب می کند، دوستدار دانش و فرهنگ
(پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
خوی پذیرنده. آنکه از کسی یا چیزی عادت پذیرد. آنکه خوی دیگری را قبول کند:
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است.
عطار
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است.
عطار
(وِکَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نعت از شادی پذیرفتن. پذیرندۀ شادی:
چو بربط هر که او شادی پذیر است
ز درد گوشمالش ناگزیر است.
نظامی (خسرو شیرین ص 415)
چو بربط هر که او شادی پذیر است
ز درد گوشمالش ناگزیر است.
نظامی (خسرو شیرین ص 415)
شایستۀ دعوی
مشوق ادب. مروّج فرهنگ:
چشم بدان دور باد از آن شه کان شه
سخت ادب پرور است و علم خریدار.
فرخی، ادباب بلاد، پر کردن آنرا از عدل
چشم بدان دور باد از آن شه کان شه
سخت ادب پرور است و علم خریدار.
فرخی، ادباب بلاد، پر کردن آنرا از عدل
متاء ثر پذیرنده و دریافت کننده اثر چیزی یا کسی که اثر موء ثری را قبول میکند و می پذیرد
خو پذیر با بدان کم نشین که بد مانی خو پذیر است نفس انسانی (سنائی حدیقه) آن که از کسی یا چیزی عادت پذیرد کسی که خوی دیگری را قبول کند